Rower jest coraz częściej wybierany przez turystów jako środek do podróżowania. Zwiększyła się również liczba ścieżek rowerowych, co sprzyja rozwijaniu tego typu turystyki. Dzięki dwóm kółkom możemy odwiedzić więcej miejsc niż idąc pieszo i co najważniejsze, nie tracimy kontaktu z otaczającą nas przyrodą. Szlaki rowerowe to trasa wycieczkowa dla rowerzystów, oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Zgodnie z normami znakowania PTTK, szlaki rowerowe oznaczone są białymi kwadratami z czarnym symbolem roweru i paskiem koloru szlaku (szlaki krajowe), lub literą R i numerem szlaku (szlaki międzynarodowe). Można jednak spotkać w terenie oznaczenia nie trzymające się tych norm. Ze względu na częstsze niż w przypadku szlaków pieszych umieszczanie oznakowania na drogach publicznych, znaki szlaków rowerowych uznane zostały za dodatkowe znaki drogowe, uzyskując symbole R-1, R-1a, R-1b, R-2, R-2a i R-3.
Wielkopolski System Szlaków Rowerowych obejmuje sieć szlaków rowerowych w województwie wielkopolskim. Zawiera szlaki o randze regionalnej, z których długość przekracza 100 km. Część szlaków ma swój początek na Poznańskim Węźle Rowerowym u zbiegu ulic abpa Baraniaka i Jana Pawła II. Najstarszym wyznaczonym i oznakowanym w 1994 r. szlakiem rowerowym był Piastowski Trakt Rowerowy.
Na terenie Powiatu Gnieźnieńskiego w ostatnich latach powstało 5 szlaków rowerowych. Wszystkie swój początek mają na rynku w Gnieźnie. W sumie oznakowano ok. 286 km szlaków z czego główne pętle to:
Wszystkie nowo oznaczone trasy, zostały opisane w folderze „Rowerem” w ramach projektu „Tu powstała Polska – promocja kulturowego produktu turystycznego Powiatu Gnieźnieńskiego, wizerunkowego produktu Wielkopolski" dofinansowanego z UE.
Szlaki rowerowe Gminy Kiszkowo
Jak już wiemy, Gmina Kiszkowo posiada wiele atrakcyjnych i interesujących miejsc, które warto zobaczyć. Aby jeszcze bardziej zachęcić turystów do odwiedzenia ziemi kiszkowskiej, ale także aby zachęcić samych mieszkańców, do odkrycia własnej małej ojczyzny, zaprojektowano i oznakowano 3 szlaki rowerowe, o łącznej długości około 80 km. Wszystkie są wyznaczone na zasadzie pętli, dzięki temu można rowery przywieź samochodem i nie ma konieczności wracania tą samą drogą. W niektórych miejscach szlaki pokrywają się w części ze sobą. Rozłożone są równomiernie po terenie całej Gminy, wykorzystując głównie polne, nieutwardzone drogi.
Szlak Żółty – 14 km
Sławno- Kamionek – Imiołki - Pola Lednickie - Skrzetuszewo- Głębokie- Sławno
Stanowi pętlę o długości zaledwie 14 km. Jego trasa w całości przebiega przez Lednicki Park Krajobrazowy. Jego umownym początkiem może być miejscowość Sławno, gdzie znajduje się parking oraz wiata.
Zwiedzanie możemy zacząć do kościoła Św. Rozalii, malowniczo usytuowanego na cmentarzu. Ze Sławna kierujemy się wąskim asfaltem w stronę Kamionka, małej miejscowości otoczonej dookoła lasem.
W Kamionku skręcamy w prawo i wjeżdżamy na drogę powiatową z Zakrzewa do Imiołek. Trzymając się głównej drogi, wjeżdżamy do lasu i zwracamy uwagę na pomnikowe dęby szypułkowe rosnące wzdłuż drogi. Przed każdym z nich znajduje się kamień z wyrytym imieniem drzewa. Jadąc dalej przejeżdżamy przez drogę wojewódzką 197 Gniezno – Sława Wielkopolska. Dojeżdżając do Imiołek, po lewej stronie mijamy również potężne topole czarne, uznane za pomniki przyrody, a po prawej stronie widzimy Stanicę Harcerską, która niegdyś była intensywnie wykorzystywana w miesiącach letnich przez dzieci i młodzież.
W Imiołkach przy krzyżu znajduje się tablica informacyjna dotycząca miejscowości. Nieco dalej na zakręcie, za zabudowaniami Fundacji Patria, znajduje się grodzisko wczesnośredniowieczne (opis: Rozdział 3.1.) Za Imiołkami, najstarszą wzmiankowaną miejscowością na terenie Gminy Kiszkowo, znajduje się najmłodsza miejscowość Pola Lednickie.
Na Polach Lednickich należy zatrzymać się na dłużej, aby zobaczyć wszystkie ciekawostki i atrakcje, które się tam znajdują. (patrz: Rozdział 4.1.) Z Pól Lednickich kierujemy się dalej na południowy zachód.
Dojeżdżamy do Skrzetuszewa, miejscowości z której pochodził Skrzetuski z „Ogniem i Mieczem” Henryka Sienkiewicza. Na głównym skrzyżowaniu skręcamy w prawo w kierunku Głębokiego. Po około 200 m po prawej stronie tuż za płotem, stoi zabytkowy wóz strażacki należący do tamtejszej jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej, która jest najstarszą na terenie Gminy Kiszkowo i ma już ponad 100 lat. Po kolejnych 200 m od wozu strażackiego skręcamy w lewo, w polną drogę. Jadąc nią, po lewej mijamy na małym wzgórku zwanym „Łysą Górą”, stary cmentarz ewangelicki, z którego pochodzi dzwon w kościele Św. Mikołaja w Sławnie. Po prawej natomiast jedziemy wzdłuż małego, ale bardzo malowniczego wąwozu zwanego również „Wilczymi Dołami”. Na skrzyżowaniu polnych dróg skręcamy w prawo. W kierunku na Głębokie i przecinamy mały ciek wodny. Po lewej stronie rozciągają się łąki, które w czasie II wojny światowej służyły jako tzw. „ślepe lotnisko”. Obsługujący je Niemcy mieszkali w starej szkole, która jest pierwszym budynkiem po prawej stronie. Wybudowana została w 1908 r. Zaraz za nią zaczyna się stary park dworski. W środku którego znajduje się wolna przestrzeń. Jest to miejsce po dawnym dworze, który spłonął w 1914 r. (patrz: Rozdział 3.3.3.) W parku rośnie też kilka okazałych drzew pomnikowych: jest tam najgrubsza lipa i klon polny rosnące na terenie Gminy Kiszkowo. Po drugiej stronie drogi mieści się oficyna byłego dworu. Dojeżdżamy do asfaltu i jedziemy dalej drogą, mijając duże zabudowania gospodarcze po prawej stronie. Zaraz za nimi znajduje się najstarsza przydrożna kapliczka ziemi kiszkowskiej postawiona w 1881 r. Dalej droga wiedzie nas polami, wzdłuż alei akacji i głogów, a potem krótkim odcinkiem przez las.
Za lasem z lewej strony mijamy gminną oczyszczalnię ścieków i wjeżdżamy do Sławna. Dojeżdżamy znów do drogi wojewódzkiej, skręcamy w lewo i zaraz w prawo w ulicę Za Jeziorem, która zaprowadzi nas do parkingu przy cmentarzu i kościele Św. Rozalii, gdzie zaczynaliśmy naszą wycieczkę. Na koniec warto odwiedzić kościół Św. Mikołaja oraz zobaczyć rosnące koło niego pomnikowe dęby szypułkowe.
Szlak czerwony – 26 km
Łagiewniki Kościelne – Myszki – Sławno – Głębokie – Berkowo – Charzewo – Węgorzewo – Brudzewko – Rybno Wielkie – Rybieniec – Olekszyn - Łagiewniki Kościelne
Wycieczkę tym szlakiem można rozpocząć w jednej z najstarszych wzmiankowanych miejscowości na terenie Gminy Kiszkowo, a mianowicie w Łagiewnikach Kościelnych. Pierwsza informacja o miejscowości pochodzi z 1284 r, natomiast jej nazwa wywodzi się od łagwi – naczyń wyrabianych z drewna lub skór służących do przechowywania wody, oliwy itp. W Łagiewnikach koniecznie musimy odwiedzić drewniany kościół p.w. Bożego Ciała (patrz: Rozdział 3.2.4.), Izbę Pamięci i Tradycji Ziemi Kiszkowskiej (patrz: Rozdział 4.2.), która znajduje się przy Szkole Podstawowej im. Wincentego Witosa oraz zabytkowy dwór i park z licznymi drzewami uznanymi za pomniki przyrody.
Z Łagiewnik kierujemy się na południe do Myszek, drogą powiatową. Mijamy tory kolejowe linii Gniezno - Sława Wielkopolska, a po chwili ukazuje nam się panorama doliny Małej Wełny. Zjeżdżamy na dół do mostu, gdzie po lewej stronie rozpoczyna się Lednicki Park Krajobrazowy, (opis: Rozdział 2.1.1), a po prawej Obszary Natura 2000 „Dolina Małej Wełny pod Kiszkowem” (opis: Rozdział 2.2.1.) oraz „Stawy Kiszkowskie” (opis: Rozdział 2.2.2.). Wspinając się pod górkę mijamy po prawej drewniany krzyż owiany miejscową legendą (patrz: Rozdział 6) i wjeżdżamy do Myszek. To jeszcze starsza miejscowość do Łagiewnik, bo wzmiankowana już w roku 1156! Dwór wybudowany został w 1878 r. dla ówczesnych właścicieli tego majątku - Jańczakowskich (opis: Rozdział 3.3.9.). W Myszkach przy ostatnich zabudowaniach, na których rośnie potężny pomnikowy dąb skręcamy w lewo.
Podążając polną drogą do Sławna, mijając liczne zadrzewienia śródpolne. Docieramy do wsi, skręcamy w prawo i dojeżdżamy do asfaltu i przydrożnej murowanej kapliczki. Aby zwiedzić Sławno z jego zabytkowymi kościołami Św. Mikołaja (opis: Rozdział 3.2.5.) i Św. Rozalii z urokliwym cmentarzem (opis: Rozdział 3.2.6.) musimy skręcić w lewo. Na szlak wracamy cofając się do kapliczki i jedziemy ul. Za Jeziorem, z której roztacza się widok na stawy oraz Jezioro Sławno. Nazwa pochodzi od słowa „Slave” czyli mokradeł, które do dziś otaczają tę miejscowość. Dojeżdżamy do drogi wojewódzkiej, przecinamy ją skręcając w lewo i mając po prawej stronie zabudowania zjeżdżamy wąskim asfaltem w dół. Zadrzewienia po lewej stronie to mokradła, pozostałości po dawniejszym Jeziorze Gąschówek. Z prawej mijamy budynek gminnej oczyszczalni ścieków.
Jadąc dalej przez las i aleją głogów i akacji dojeżdżamy do Głębokiego. Przed zabudowaniami gospodarstwa rolnego, po lewej stronie stoi najstarsza przydrożna kapliczka w Gminie Kiszkowo. Pochodzi z 1881 r. Dalej szlak dochodzi do drogi powiatowej i skręca w prawo. W Głębokiem znajduje się stary park dworski. W jego środku wyróżnia się wolna przestrzeń. Jest to miejsce po dawnym dworze, który spłonął w 1914 r. W parku rośnie też kilka ciekawych drzew pomnikowych: jest tam najgrubsza lipa i klon polny rosnące na terenie Gminy Kiszkowo. Po drugiej stronie drogi mieści się oficyna byłego dworu.
Z Głębokiego kierujemy się drogą powiatową na zachód w stronę Berkowa. Obie te miejscowości jeszcze do niedawna miały wspólną numerację budynków. Przed znakiem „Berkowo” skręcamy w prawo na tzw. Głębockie Huby.
200 m dalej, skręcamy w lewo, kierując się na Charzewo. Górka, którą pokonujemy na tym odcinku, jest jednym z najwyżej położonych miejsc w Gminie i roztacza się z niej wspaniały widok na okoliczne miejscowości tj. Charzewo, Głębokie, Berkowo i Sroczyn. W Charzewie dojeżdżamy do asfaltu i skręcamy w prawo. W tej miejscowości znajduje się jeden z najbardziej interesujących pod względem architektonicznym dworków (opis: Rozdział 3.3.1.). Powstał dla rodziny Kelm w roku 1905. Swoim wyglądem przypomina niewielki zameczek. W parku nie ma wielkich drzew, poza jednym bukiem, ale za to rosną największe, a zarazem najstarsze egzemplarze miłorzębu i platana. Wyjeżdżając z Charzewa, mijamy dwór i park po lewej stronie. Na końcu wsi stoi figura Matki Boskiej, postawiona jako wotum dziękczynne za przeżycie II wojny światowej w 1947 r.
Dojeżdżamy do skrzyżowania i skręcamy w lewo do Węgorzewa. W Węgorzewie wjeżdżamy na asfalt i skręcamy w lewo do centrum wsi, gdzie zobaczyć można okazały dwór, z połowy XIX w. (opis: Rozdział 3.3.12.). Budynek dworu jest piętrowy, częściowo podpiwniczony, nakryty dachem naczółkowym. Posiada dwa skrzydła: północne i południowe, nad którymi obecnie są tarasy. W parku znajduje się staw oraz kilkanaście starych drzew, z których 2 są pomnikami przyrody. Na skrzyżowaniu dróg, przy figurze Najświętszego Serca Pana Jezusa, szlak czerwony pokrywa się z zielonym.
Skręcamy w prawo, w kierunku na Brudzewko i dojeżdżamy do drogi wojewódzkiej. Na skrzyżowaniu kierujemy się w lewo i zjeżdżamy z górki, podziwiając widok Kiszkowa na przeciwległym brzegu doliny Małej Wełny. Przed Kiszkowem skręcamy z głównej drogi w prawo na Brudzewko. Od tego miejsca zaczynają się obszary Natura 2000 (opis: Rozdział 2.2.) Zachęcam zatrzymać się przy wieży, aby odkryć bogactwo ptaków występujących na Stawach Kiszkowskich. Wyjeżdżając z Brudzewka skręcamy w lewo, na Rybno Wielkie. Warto jednak wjechać na górkę i zobaczyć całą panoramę stawów. Z tego miejsca w marcu można oglądać dziesiątki tysięcy gęsi zlatujących się na noclegowisko. Na przełomie września i października natomiast nocuje na stawach około 1000 żurawi, których donośny klangor niesie się po okolicy. Z Brudzewka kierujemy się na północ, a droga prowadzi de facto groblami stawów rybnych.
Zaraz za stawami skręcamy w lewo w kierunku Jeziora Rybno Wielkie, przed jeziorem skręcamy w prawo i jedziemy drogą wzdłuż jeziora, aż do drogi asfaltowej. Tam praktycznie już jesteśmy w Rybnie Wielkim, skręcamy w lewo i koło budynku dawnej szkoły, obecnie wykorzystywanej jako świetlica wiejska, skręcamy w prawo pod górkę. Przy sklepie szlak zielony odbija w lewo, a czerwony prowadzi dalej do Rybieńca. W Rybnie Wielkim znajduje się stary i bardzo okazały dwór (opis: Rozdział 3.3.11.) oraz nieco schowana za zabudowaniami, przy boisku Kaplica Rodziny Lange (opis: Rozdział 3.2.7.).
Opuszczając Rybno zjeżdżamy z górki wzdłuż boiska i skręcamy w lewo pod wiaduktem na Rybieniec. Główna droga prowadzi nas wzdłuż Jeziora Rybno Małe. Jezioro to jest również bardzo cenne przyrodniczo i leży w Naturze 2000. Gniazdują tam licznie mewy śmieszki oraz bardzo rzadkie bączki. Wjeżdżając do Rybieńca mijamy z prawej strony dwór Wendorfów z 1910 r. (opis: Rozdział 3.3.10.). Przy przystanku autobusowym skręcamy w prawo, a po około 200 m przy sklepie w lewo, w polną drogę. Jedziemy jesionową aleją, zjeżdżamy w dół i mijamy małe, zarośnięte szuwarem stawy usytuowane wzdłuż małego cieku wpadającego do Jeziora Rybno Małe. Na górce zaczyna się asfalt, który prowadzi nas do głównej drogi.
W Olekszynie, po drodze między zabudowaniami po prawej stronie, mijamy cmentarz ewangelicki, który obecnie porośnięty jest drzewami i krzewami. Przecinamy drogę powiatową i dalej prosto kierujemy się do Łagiewnik Kościelnych, gdzie rozpoczynaliśmy nasz czerwony szlak.
Zielony szlak – 30 km
Dąbrówka Kościelna – Karczewko – Karczewo – Darmoszewo – Łubowiczki – Kiszkowo – Łubowice – Rybno Wielkie – Brudzewko – Węgorzewo – Turostowo – Turostówko – Dąbrówka Kościelna.
Pętla zielonego szlaku ma 30 km długości. Szlak ten jest najdłuższym z wytyczonych w ramach projektu „Historia i przyroda to atuty Kiszkowa”. Na jego trasie znajduje się kilka miejsc parkingowych z wiatami, gdzie można rozpocząć zwiedzanie. Jednym z nich jest Dąbrówka Kościelna. Jest to jedyna miejscowość na terenie Gminy Kiszkowo, leżąca na terenie Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka (opis: Rozdział 2.1.2). Dąbrówka Kościelna to także jedno z ważniejszych miejsc Kultu Maryjnego w Wielkopolsce (opis: Rozdział 3.2.1.). Wrześniowy odpust gromadzi nawet kilkanaście tysięcy osób.
Z parkingu przy kościele kierujemy się na wschód, w stronę cmentarza i skręcamy w lewo w kierunku na Karczewko. Najpierw droga wiedzie nas przez las, następnie wjeżdżamy na os. Świerkowe, gdzie mijamy kilka zabudowań i po następnych 200 m skręcamy w prawo. Dojeżdżamy do pierwszych zabudowań Karczewka, mijamy je z prawej strony i przy krzyżu wjeżdżamy na asfalt i skręcamy w prawo na Karczewo.
Po niespełna 1 km, z lewej strony widzimy stary budynek szkoły otoczony pomnikowymi lipami i dębami. Wjeżdżając do Karczewa mijamy stare zabudowania folwarczne. Dwór (opis: Rozdział 3.3.5.) znajduje się, nieco w głębi za zabudowaniami i parkiem. Rosną przed nim pomnikowe dęby i wiązy. Wyjeżdżając z Karczewa, przejeżdżamy obok figury Pana Jezusa i jedziemy jedną z najpiękniejszych alei na terenie Gminy.
Dojeżdżamy do drogi powiatowej, skręcamy w prawo i kierujemy się na Darmoszewo. Zjeżdżając z górki zatrzymujemy się na stopie i dalej wjeżdżamy na chwilę na drogę wojewódzką. Przejeżdżamy przez most na Małej Wełnie i po 400 m skręcamy w lewo na Darmoszewo. Jest to najmniejsza miejscowość w Gminie. Ciekawostką jest fakt, że właśnie w tej małej wsi przez krótki czas mieszkał Kacper Pokraka, główny bohater książki Franciszka Ksawerego Tuczyńskiego, opowiadającej o przygodach polskiego Dyla Sowizdrzała, największego z figlarzy.
W Darmoszewie skręcamy w prawo, przejeżdżamy tory i po chwili docieramy do Łubowiczek. W Łubowiczkach znajduje się zespół dworsko-parkowy z końca XIX w. (opis: Rozdział 3.3.2.).
Z Łubowiczek jedziemy do Kiszkowa, wsi gminnej która przez ponad 500 lat była miastem. Z utratą praw miejskich związana jest chyba najsłynniejsza kiszkowska legenda o czarownicach (opis: Rozdział 6). Warto również zobaczyć zabytkowe kościoły (opis: Rozdział 3.2.).
Przed torami w Kiszkowie skręcamy w lewo na Łubowice. Tuż przed wjazdem do wsi, z prawej strony mijamy niebieską kapliczkę z figurą Matki Boskiej, a dalej, z lewej strony, zabudowanie gospodarcze dawnego dworu (opis: Rozdział 3.3.7.). Około 400 m za zabudowaniami skręcamy w prawo pod małą górkę i jedziemy do Rybna Wielkiego.
Po przejechaniu torów kolejowych wjeżdżamy na asfalt, dojeżdżamy do skrzyżowania, gdzie nasz szlak łączy się ze szlakiem czerwonym. W Rybnie Wielkim znajduje się stary i bardzo okazały dwór (opis: Rozdział 3.3.11.) oraz nieco schowana za zabudowaniami, przy boisku Kaplica Rodziny Lange (opis: Rozdział 3.2.7.).
Szlak czerwony odbija w lewo na Rybieniec, a my kierujemy się w prawo na Brudzewko. Zjeżdżamy z górki do drogi powiatowej, skręcamy w lewo, a po kolejnych 200 m w polną drogę w prawo. Jedziemy wzdłuż Jeziora Rybno Wielkie, mijamy budynek starej przepompowni i na kolejnym skrzyżowaniu skręcamy w lewo. Dojeżdżamy do stawów i skręcamy w prawo. Od tego momentu droga prowadzi de facto groblami stawów rybnych. Zjeżdżamy z grobli i wjeżdżamy do Brudzewka. Szlak kieruje nas tu w prawo na Węgorzewo, ale warto jednak wjechać na górkę i zobaczyć całą panoramę stawów. Z tego miejsca w marcu można oglądać dziesiątki tysięcy gęsi zlatujących się na noclegowisko. Na przełomie września i października natomiast nocuje na stawach około 1000 żurawi, których donośny klangor niesie się po okolicy. Z Brudzewka, asfaltem dojeżdżamy do drogi wojewódzkiej, około 200 m przed tą drogą znajduje się wieża widokowa. W tym miejscu kończą się stawy kiszkowskie i obszary Natura 2000 (opis: Rozdział 2.2.). Warto zatrzymać się przy wieży, aby odkryć bogactwo ptaków występujących w tym miejscu, które jest unikalne w skali Wielkopolski.
Na skrzyżowaniu skręcamy w lewo pod górkę, kierując się na Gniezno. Tą drogą jedziemy około 500 m i dojeżdżając do wzniesienia, skręcamy w prawo na Węgorzewo. W centrum wsi, na skrzyżowaniu dróg przy figurze Najświętszego Serca Pana Jezusa, szlak czerwony odbija w lewo na Charzewo. Około 100 m dalej znajduje się zabytkowy dwór, który wybudowany został około 1850 r. dla ówczesnych właścicieli majątku (opis: Rozdział 3.3.12). Budynek dworu jest piętrowy, częściowo podpiwniczony, nakryty dachem naczółkowym. Posiada dwa skrzydła: północne i południowe, nad którymi obecnie są tarasy. W parku znajduje się staw oraz kilkanaście starych drzew, z których 2 są pomnikami przyrody.
Z Węgorzewa wyjeżdżamy na zachód, dojeżdżamy do drogi powiatowej Kiszkowo-Pobiedziska, skręcamy w lewo i po około 200 m w polną drogę, w prawo na Turostowo. W Turostowie na rozjeździe skręcamy w prawo, dojeżdżamy do asfaltu i skręcamy w lewo. Z nazwą tej miejscowości oraz królem Kazimierzem Wielkim związana jest pewna legenda (opis: Rozdział 6).
Przejeżdżamy przez Turostowo, skręcając w lewo dalej kierujemy się na Turostówko. Na tym skrzyżowaniu jadąc prosto można dojechać do Jeziora Turostowskiego oraz wczesnośredniowiecznego grodziska (opis: Rozdział 3.1.). Do Turostówka dojeżdżamy mało uczęszczanym asfaltem.
Na jedynym skrzyżowaniu przy krzyżu, skręcamy w prawo na Dąbrówkę Kościelną. Po 1,3 km szlak łączy się z inna polna drogą. Po kolejnych niecałych 200 m skręcamy w prawo i dalej po kolejnych 400 m ponownie w prawo. Na kolejnym rozwidleniu widzimy drogowskaz na Dąbrówkę Kościelna i zgodnie z nim skręcamy w lewo. Mijamy z prawej strony os. Leśne, na skrzyżowaniu skręcamy w prawo, a po 300 m w lewo. Jest to nasza ostania prosta na tym szlaku. Wyjeżdżamy w tym samym miejscu jednak z drugiej strony cmentarza na którym rośnie 6 pomnikowych dębów, a najstarszy nagrobek pochodzi z 1828 r.
Rowerowe Szlaki Łącznikowe Pierścienia Rowerowego wokół Puszczy Zielonka
Wokół Puszczy Zielonka zostały wytyczone 2 szlaki rowerowe tzw. 'Duzy i Mały Pierścień Rowerowy. Szczegółowe informacje o przebiegu tras znajdują się w na stronach internetowych Związku Międzygminnego Puszcza Zielonka oraz w przewodniku „Puszcza Zielonka i Okolice”. Aby zwiększyć atrakcyjność regionu oraz dać większa możliwość zwiedzania wytyczono dodatkowo 12 tzw. tras łącznikowych inaczej zwanych też promienistymi o symbolach od R1 do R12. Cztery z nich rozpoczynają się lub przebiegają na terenie gminy Kiszkowo i w części pokrywają się z gminnymi szlakami.
R-3 – Murowana Goślina – Zielonka – Bednary – Krześlice – Węglewo – Skrzetuszewo - Brama III Tysiąclecia nad Jeziorem Lednickim, gdzie trasa łączy się z trasą R-8. Długość R-3 wynosi 25,5 km (w tym 1,5 km odcinek ze Skrzetuszewa do „Ryby”).
R-8 – Dąbrówka Kościelna - Pawłowo Skockie - Rybno Wielkie – Kiszkowo - Węgorzewo - Skrzetuszewo - Brama III Tysiąclecia nad Jeziorem Lednickim – połączenie z trasą R -3. Długość R-8 wynosi 29,7 km (w tym 2 km odcinek ze Skrzetuszewa do „Ryby”).
R-10 – Raczkowo - Jabłkowo - Rybieniec - Olekszyn - Łagiewniki Kościelne - Myszki - Sławno - Kamionek - Imiołki - Skrzetuszewo - Rybitwy - Lednogóra - Imielenko. Długość R 10 31,6 km
R-11 - Kamionek - Dziećmiarki - Waliszewo - Siemianowo - Dziekanowice - Imielenko - Imielno - Gołuń - Zbierkowo - Kociałkowa Górka. Długość R 11 wynosi 23,0 km.
Cysterski Szlak Rowerowy.
Jednym z ciekawszych szlaków rowerowych w Wielkopolsce jest Cysterski Szlak Rowerowy. Szlak ten łączy miejsca związane z zakonem cystersów w Wielkopolsce. Cystersi do Polski zostali sprowadzeni w XII w. Trasa przebiega przez trzy powiaty (poznański, gnieźnieński i wągrowiecki) pokazując najciekawsze zabytki architektoniczne dotyczące zakonu. Oficjalne otwarcie nastąpiło w 2007 r. Szlak ma długość 143 km i jest pętlą, która rozwidla się w Dąbrówce Kościelnej i tam też się kończy.
Przebieg trasy: Poznań (początek trasy przy Kościele Św. Jana Jerozolimskiego w) - wzdłuż Jeziora Swarzędzkiego – Wierzenica – Owińska - Kamińsko – Zielonka - Dąbrówka Kościelna – Rejowiec – Antoniewo – Skoki – Lechlin – Wiatrowo – Wągrowiec - Tarnowo Pałuckie – Łękno – Bracholin – Mieścisko – Budziejewko - Dąbrówka Kościelna.
